Οργανωμένο σχέδιο 35 χρονών μας οδήγησε ως εδώ- Μια μικρή αναδρομή στη σύγχρονη ελληνική ιστορία

Γράφει ο Μάνος Τσαγκαράκης

«Αποστολή εξετελέσθη, over»! Ένα σχέδιο που εκπονήθηκε πριν από τρεισήμισι δεκαετίες πλησιάζει πλέον στην ολοκλήρωσή του. Σε δέκα, άντε 15 χρόνια, η Ελλάδα θα είναι μια ευχάριστη –όχι για όλους- ανάμνηση στην ογκώδη Ιστορία αυτού του πλανήτη… Και συνωμοσιολόγος να μην είσαι, γίνεσαι αν βάλεις σε μια σειρά όλα όσα έχουν συμβεί σ’ αυτόν τόπο από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Όλα αυτά τα χρόνια, το σχέδιο που εξυφάνθηκε λειτουργούσε υπόγεια και κανείς δεν το αντιλαμβανόταν, εκτός ίσως από κάποιους που αποτελούσαν γρανάζια του. Όχι όλους, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία απλώς χρησιμοποιήθηκε ως «Δούρειος Ίππος»… Τα ανταλλάγματα για να μην ρωτάει «τι;» και «πώς;» ήταν πολλά και αποστομωτικά. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν τα «νέα τζάκια», οι «νεόπλουτοι», οι «ανερχόμενοι επιχειρηματίες» και ουκ έσται τέλος.

Ποιος είχε όφελος από τη συντριβή του Έλληνα και της Ελλάδας, είναι δύσκολο να πει κάποιος. Αν αρχίσουμε να μιλάμε για illuminati, για προαιώνιους εχθρούς, για σιωνιστικό δάκτυλο κλπ, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί. Κι όμως, δεν μπορεί να είναι τυχαία όσα έχουν γραφεί κατά καιρούς –βιβλία ολόκληρα- για το ρόλο της περιβόητης Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και όσων μετέχουν σ’ αυτήν, μεταξύ των οποίων και αρκετοί Έλληνες, πρωθυπουργοί, υπουργοί και επιφανείς επιχειρηματίες!

Ίσως να μην τυχαία και τα λόγια του Γερμανοεβραίου άλλοτε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, νεκροθάφτης της ενιαίας Κύπρου το 1974 (βραβευμένουμε Νομπέλ Ειρήνης, παρακαλώ!!!) και –φυσικά- μέλους της διαβόητης Λέσχης Χένρι Κίσινγκερ:

«Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή»

Για να δούμε, λοιπόν, όσο πιο λιτά και περιληπτικά μπορούμε, τι έχει συμβεί στη σύγχρονη Ελλάδα από τις απαρχές της «Δημοκρατίας» (τα εισαγωγικά διότι δεν είναι δυνατό να θεωρείται δημοκρατικό ένα πολίτευμα κατά το οποίο οι κυβερνώντες μοιάζουν αφειδώς ψέματα για να εκλεγούν και στη συνέχεια ρουφούν με το καλαμάκι το αίμα του λαού, που δεν έχει δυνατότητα αντίδρασης):

* Από το 1974 καλλιεργείται η εντύπωση ότι αυτή η χώρα «πεινάει», «χρωστάει» και –σε σύγχρονα ελληνικά- «δεν την παλεύει»! Θυμηθείτε τις προτροπές των εκάστοτε κυβερνώντων: «Λιτότης», «Σφίξτε κι άλλο ζωνάρι», «Εξοικονομείστε ενέργεια» κλπ. Προτροπές που φάνταζαν ακραίες και αναίτιες όταν ακολουθούνταν από άλλες του τύπου «Τσοβόλα δώστα όλα»! Κι όμως, μέσα σε όλα αυτά, μπαίνουμε πανηγυρικά στην ΕΟΚ για να τεθεί σε λειτουργία το μακροπρόθεσμο πλάνο της εξαφάνισής μας!
* Η μεταπολίτευση εισάγει νέα δεδομένα στην καθημερινότητα του Έλληνα. Πρώτο από αυτά είναι η εμφάνιση της λεγόμενης «τρομοκρατίας» που οι ενέργειές της μπορεί ορισμένες φορές να ικανοποιούν το δημόσιο αίσθημα, το καθεστώς όμως φροντίζει να τις παρουσιάζει ως «πλήγματα στην δημοκρατία» καλλιεργώντας την επιφυλακτικότητα και την αντίδραση του πολίτη. Θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά γι’ αυτά πιο κάτω.
* Δεύτερο, είναι η εμφάνιση των λεγόμενων «αναρχικών» (που ανάθεμα κι αν ξέρουν τι θα πει… Μπακούνιν!), με τις συνεχιζόμενες ως σήμερα ζημιές (και) σε ιδιωτικές περιουσίες.
* Από το 1980, μπαίνει στη ζωή μας η έγχρωμη TV… Ο Έλληνας έχει πλέον λόγο να παρακολουθεί το «χαζοκούτι» και ήδη χτίζονται οι βάσεις για την πλύση εγκεφάλου που θα ακολουθήσει τις επόμενες δεκαετίες και θα αναλύσουμε μετά.
* Η αμερικανοτραφής γενιά των 80΄ς με τα λαμέ ρούχα, τα χορευτικά του Μάικλ Τζάκσον και τις λαμπερές ντίσκο, ανακαλύπτει τα ακριβά αυτοκίνητα και τα νυχτερινά κέντρα. Ξενύχτι και ποταμός τα πεντοχίλιαρα που, παρά τα όσα υποστηρίζει το τραγούδι, ξοδεύονται σαν… πετσετάκια!
* Η καθημερινή μονοτονία σπάει κάθε τόσο με δήθεν «κρίσεις» με την Τουρκία, οι οποίες εξυπηρετούν τα εκατέρωθεν συμφέροντα.
* Ο δημόσιος τομέας διογκώνεται με ιλιγγιώδη ρυθμό για να «βολευτούν» οι ημέτεροι των δύο μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία. Δεν γνώριζαν, άραγε, οι εκάστοτε κυβερνήτες πόσο και μέχρι πότε θα αντέξει ο κρατικός κορβανάς να ταΐζει υπεράριθμους βολεψάκηδες, που να μην παράγουν έργο; Φυσικά και γνώριζαν, αλλά έκαναν την… «πάπια» γιατί ήθελαν τις ψήφους! Άλλωστε, όταν θα έσκαγε το καζάνι, εκείνοι δεν θα ήταν εκεί!
* Στο διάστημα αυτό, ο Έλληνας αρχίζει να νιώθει οικονομικά ισχυρός, παρά τα σκοτσέζικα ντους που τους επιφυλάσσουν οι κυβερνήσεις με αυξήσεις του τύπου «0+0= 15»!
* Κάπως έτσι περνάει (σχεδόν) απαρατήρητη η εισροή χιλιάδων Αλβανών μετά το άνοιγμα των συνόρων. Όσοι διασκεδάζουν με το ανέκδοτο «Αλβανός τουρίστας», διαπιστώνουν πολύ αργά ότι οι γείτονες που εγκαθίστανται στην Ελλάδα, στην πλειοψηφία τους δουλεύουν σκληρά σε δουλειές που οι Έλληνες απαξιώνουν ως σκληρές. Δεν ξοδεύουν δεκάρα και δημιουργούν τέτοιες περιουσίες που εξανεμίζουν με τις καταθέσεις τους σε τράπεζες της πατρίδας τους την οικονομική κατάρρευση της Αλβανίας λόγω των «πυραμίδων»!

Δείτε, τώρα, πώς λειτούργησε το σχέδιο αποσταθεροποίησης της ελληνικής κοινωνίας όλα αυτά τα χρόνια, με στόχο να αποκοιμηθούν οι πολίτες, να πάψουν να αντιδρούν και να μάθουν να ανέχονται. Όλα έγιναν με ρυθμούς που άρχισαν να επιταχύνονται ραγδαία από το 1995 και μετά, όταν δόθηκε στην Αθήνα η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004:

* Κι αυτό ήταν το πρώτο βήμα του σχεδίου… Όλοι γνώριζαν ότι τα έξοδα για την τέλεση των Αγώνων θα ήταν τόσο μεγάλα, ώστε η χώρα δεν θα συνερχόταν ποτέ κι ότι θα πλήρωναν ως και τα δισέγγονά μας για να ξεχρεώσουμε! Κι όμως, η ανάληψη «βαφτίστηκε» ως επιτυχία και ευκαιρία για τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας!
* Στα επόμενα χρόνια, ο «παράδεισος» της προ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 εποχής, λειτουργεί ως χαλί κάτω από το οποίο κρύβεται η σκόνη της ανεργίας. Η διαπλοκή γιγαντώνεται και τεράστια ποσά καταλήγουν στα ταμεία των τραπεζών και των κατασκευαστικών ή των ασφαλιστικών εταιρειών. Γι’ αυτές πια δουλεύει ολόκληρη η χώρα, αλλά δεν το αντιλαμβάνεται κανείς!
* Κάπου εκεί, εμφανίζεται ως Μεσσίας το ευρώ… Ένα κατά τα φαινόμενα ισχυρό νόμισμα, που όμως η ελληνική κυβέρνηση φροντίζει να απαξιώσει από την αρχή, μην φροντίζοντας να τηρηθεί η αντιστοιχία του με την παλιά καλή δραχμή και αφήνοντας τους κερδοσκόπους να αλωνίζουν ανεξέλεγκτοι χωρίς πλαφόν στις τιμές. Με αυτό τον τρόπο ο καφές των 200 δραχμών τιμάται στις καφετέριες και το νερό των 50 δραχμών έφτασε τα 50 λεπτά… 4 ευρώ, με αυτόν τον τρόπο γίναμε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν χρησιμοποιεί νομίσματα των ενός και δύο λεπτών!
* Είναι η ίδια περίοδος που ξεπετιούνται δεκάδες περίεργοι πτυχιούχοι κολλεγίων και ξένων πανεπιστημίων –συγγενείς και φίλοι «ημετέρων»- για να επανδρώνουν υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου τις οποίες κανείς δεν γνωρίζει, παρά μόνο αυτοί που τους έφτιαξαν! Οι παχυλές αμοιβές τους για δήθεν νέες ιδέες και δυσδιάκριτους ρόλους αδειάζουν ακόμη περισσότερο τα ταμεία του κράτους… Είναι αυτοί που μόλις πρόσφατα αναγνωρίσαμε ως golden boys!
* Η εξάρθρωση της 17Ν δημιουργεί νέους «ήρωες» και την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι μια ασφαλής χώρα που δεν κινδυνεύει από τίποτε κι από κανένα. Και έτσι περνάει απαρατήρητο από τους πολλούς ότι, με το πρόσχημα των Ολυμπιακών Αγώνων, η χώρα έχει γεμίσει κάμερες, ότι ο Big Brother παρακολουθεί κάθε κίνηση!
* Όταν πέφτει η αυλαία των Αγώνων, αγορές όπως αυτή του περιβόητου C4I αποδεικνύονται τουλάχιστον επιζήμιες, κτιριακές εγκαταστάσεις απομένουν να σαπίζουν ανεκμετάλλευτες χωρίς κανείς να φανταστεί ότι η πώληση ή η αξιοποίησή τους θα απέδιδε κέρδη. Κι όλα αυτά που ξοδεύτηκαν, καλείται να τα πληρώσει ο λαός.
* Οι δείκτες της ανεργίας αρχίζουν να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη, αρχίζει η γκρίνια. Τότε, οι κυβερνήσεις εγκαταλείπουν τον πολίτη στο έλεος μιας διαρκώς διογκούμενης εγκληματικότητας που μονοπωλεί τα ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων! Πιο εύκολα ο Έλληνας θα διαμαρτυρηθεί για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει μέσα στο ίδιο του το σπίτι, παρά για το ότι μπορεί να το… χάσει λόγω χρεών!
* Ταυτόχρονα, καραβιές λαθρομεταναστών εισρέουν ανενόχλητες στη χώρα και εκπρόσωποι κάθε φυλής εγκαθίστανται σε περιοχές που καταλήγουν να γίνονται άβατα «γκέτο». Τα ναρκωτικά και η πορνεία βρίθουν ακόμη και στις πιο κεντρικές οδικές αρτηρίες, οι ληστείες και οι επιθέσεις διογκώνονται, η ανασφάλεια πλημμυρίζει τον πολίτη. Στις διαμαρτυρίες και τα συλλαλητήρια, οι κυβερνήσεις απαντούν ότι «δεν φταίνε οι αλλοδαποί για την εγκληματικότητα». Όμως, τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., άλλα δείχνουν.
* Κι εδώ μπαίνει ο ρόλος της ιδιωτικής τηλεόρασης που ήδη έχει αρχίσει να μεταλλάσσεται από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 με το life style και η δημοσιογραφία της «κλειδαρότρυπας» να κυριαρχούν στις ειδήσεις των 8. Η πραγματική ενημέρωση αντικαθίσταται από τα ερωτικά ή επαγγελματικά μυστικά των celebrities, του νέου είδους που εισάγεται στην κοινωνική μας ζωή.
* Το concept με τα τηλεπαιχνίδια και τα realities που προσφέρουν χρήμα ή τις κουτσομπολίστικες μεσημεριανές εκπομπές, κορυφώνεται την τελευταία δεκαετία, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλοεκδοτών και των πατρόνων τους που κυβερνούν. Παντελώς άγνωστες straletίτσες, άφωνοι τραγουδιστές, «ρηχά» τραγούδια με σεξουαλικά υπονοούμενα προβάλλονται καθημερινά, πιπιλώντας το μυαλό του Έλληνα που μαθαίνει να ζει μ’ αυτά και δεν μπορεί να αλλάξει τρόπο ζωής!
* Όλως παραδόξως, οι τρομοκρατικές επιθέσεις εμφανίζονται ξανά με νέες «ταυτότητες», ενώ τα «επεισόδια» και οι «γνωστοί άγνωστοι» δρουν πάντα ως από μηχανής θεός για να προκαλέσουν λαϊκή αγανάκτηση, όποτε η εκάστοτε κυβέρνηση χρειάζεται να αποσπάσει την προσοχή του λαού από πολύ σοβαρότερα θέματα!
* Με αυτό τον τρόπο, τα όποια επιβαρυντικά για την τσέπη του λαού μέτρα περνούν απαρατήρητα, χάρη σε δύο πολύτιμες βοήθειες: αυτή των «εργατοπατέρων» του συνδικαλιστικού κινήματος που ξεπουλιούνται για μια θέση στη Βουλή ή σε επιτροπές με παχυλούς μισθούς κι αυτή των μεγαλοδημοσιογράφων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους στρέφοντας την κοινή γνώμη σε άλλα πράγματα, μακριά από τα προβλήματα!

Η κατάληξη είναι γνωστή σε όλους. Οι«πάτρονές» μας της Ε.Ε. και του ΔΝΤ βρήκαν τα πρόσωπα που χρειάζονταν για να ολοκληρώσουν το σχέδιο καταστροφής της Ελλάδας:

* Τις κρίσιμες ώρες που όλο και πλησιάζουν, η Ελλάδα έχει πρωθυπουργό ένα… φάντασμα! Ο Κώστας Καραμανλής δεν υπάρχει πουθενά κι όχι επειδή δεν μπορεί, αλλά προφανώς επειδή γνωρίζει την κατάληξη που επιφυλάσσει το σχέδιο σε βάρος της χώρας και δεν θέλει να συμμετάσχει!
* Ο διάδοχός του Γιώργος Παπανδρέου ξέρει κι αυτός τι θα ακολουθήσει, αλλά προτιμά να πει ψέματα στον λαό γιατί θέλει να παίξει τον ρόλο που τάχθηκε να παίξει… Η Ελλάδα πρέπει να καταρρεύσει, να κυλιστεί στη λάσπη «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»!
* Ο Αντώνης Σαμαράς έχει κι αυτός τον δικό του ρόλο στο «παιχνίδι»… Ως τώρα, το κόμμα του μόνο ως «αξιωματική… συμπολίτευση» μπορεί να χαρακτηριστεί. Ξέρει ότι θα είναι ο επόμενος και περιμένει, πιθανότατα για να αποτελειώσει όσα ξεκίνησαν οι προηγούμενοι!

Τώρα, που το σχέδιο πλησιάζει ραγδαία προς την ολοκλήρωσή του και η εξαγγελία των μέτρων έχει παγώσει τους πάντες, κανείς δεν φαίνεται να αντιδρά… Στο εξής η Ελλάδα θα είναι μια φτωχή χώρα και οι κάτοικοί της θα δουλεύουν ακατάπαυστα ώσπου να ξεψυχήσουν. Στην ουσία, θα έχουν χάσει αυτό που ήθελε ο Κίσινγκερ: το χαμόγελό τους! Άραγε, πέτυχαν τον σκοπό τους αυτοί που επιβουλεύονται τον Ελληνισμό;