Τί σημαίνει το τουρκικό διάταγμα περί επιστροφής ακινήτων ;

Τί σημαίνει το τουρκικό διάταγμα περί επιστροφής ακινήτων ;

(Ανάλυση του Οργανισμού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Forum 18)

6 Οκτωβρίου 2011

Ο Οργανισμός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων  Forum 18, με έδρα το Όσλο της Νορβηγίας, προωθεί την εφαρμογή του Άρθρου 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ (Universal Declaration of Human Rights). Επικεντρώνεται στις σοβαρές και απροκάλυπτες παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας, ειδικά σε περιπτώσεις όπου η ζωή καθώς και το δικαίωμα ατόμων ή ομάδων στη θρησκευτική πίστη απειλείται.

Οι εκθέσεις του Forum 18 λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψη από διεθνείς οργανισμούς όπως οι Amnesty International, Human Rights Watch, και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη – ΟΑΣΕ  (Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE).

Στις 6 Οκτωβρίου 2011 δημοσιεύθηκε από το Forum 18 μια άκρως εμπεριστατωμένη ανάλυση 9 (εννέα) σελίδων σχετικά με το διάταγμα περί της επιστροφής ακινήτων σε μεινοτικά ευαγή ιδρύματα από την τουρκική κυβέρνηση.

Είναι ενδιαφέρον ότι συντάκτες της ανάλυσης είναι η Mine Yildirim, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Πανεπιστήμιο της Φινλανδίας Åbo Akademi University, και ο Dr. Otmar Oehring, Επικεφαλής του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Pontifical Mission Society, στο Aachen της Γερμανίας, και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τις Θρησκευτικές Ελευθερίες του ΟΑΣΕ.

Στην ανάλυση αυτή υπογραμμίζονται τα κενά της διατύπωσης και οι ασάφειες του διατάγματος καθώς και τα προβλήματα που αναπόφευκτα θα προκύψουν κατά την διαδικασία επιστροφής των εν λόγω ακινήτων. Τονίζεται ότι το διάταγμα αποτελεί μια ανεπαρκή και μη ριζική λύση για την αποκατάσταση των αδικιών που έχουν διαπραχθεί στο περιουσιακό ζήτημα, αλλά και γενικότερα για τις θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων στην Τουρκία.

Στο διάταγμα, παραδείγματος χάριν, δεν γίνεται μνεία για τις κατασχεθείσες από τις τουρκικές αρχές περιουσίες κοινοτικών ιδρυμάτων, και οι οποίες έχουν αποδοθεί στους πρώην ιδιoκτήτες από τους οποίους τα ιδρύματα είχαν νομίμως αποκτήσει. Επίσης, δεν συμπεριλαμβάνονται οι κατειλημμένες (mazbut) περιουσίες, η διαχείριση των οποίων έχει περιέλθει και ασκείται από την Γενική Διεύθυνση Βακουφίων.

Επιπλέον, στο διάταγμα αναφέρεται ότι το Υπουργείο Οικονομικών θα αποφασίζει κατά περίπτωση το ύψος των αποζημιώσεων, κατόπιν εισηγήσεως της Περιφερειακής Διεύθυνσης Βακουφίων, και όχι ένα ανεξάρτητο σώμα, το οποίο θα ελάμβανε υπ’ όψη του την πραγματική αντικειμενική αξία του ακινήτου. Εξ άλλου, το Υπουργείο Οικονομικών έχει κάθε λόγο να υποτιμά την αξία του ακινήτου και να αποζημιώνει τους ιδιοκτήτες «έναντι πινακίου φακής» .  Υπογραμμίζεται ότι, επί της ουσίας, η Γενική Διεύθυνση Βακουφίων, η οποία βαρύνεται με παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων,  είναι εκείνη που θα εγκρίνει τις αιτήσεις ! Συεπώς, αυτές οι ρυθμίσεις ευρίσκονται πέραν πάσης εννοίας δικαίου.

Η ανάλυση καταλήγοντας επισημαίνει ότι «η αποτελεσματική προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας και πίστης στην Τουρκία απαιτεί όπως τα δικαιώματα όλων των πιστών -περιλαμβανομένων και των περιουσιακών δικαιωμάτων τους-   γίνουν σεβαστά στην πράξη».

Διαβάστε ολόκληρη την ανάλυση στο πρωτότυπο

Link: http://www.forum18.org/Archive.php?article_id=1621